almanya evlilik ilanları 2025

almanya evlilik, almanya evlilik yoluyla vatandaşlık, almanya evlilik ilanları 2025

Selamun aleyküm, Ben Sevilay 44 yasindayim boyum 1.50 almanya münihte yasiyorum bosandim ama cocugum yok. Dürüst bir evlilik ariyorum lütfen numaranizi yazin tanisalim internnete pek giremiyorum. Hayirli günler.
Müslüman bir bey 50 yasina kadar . ickisi ve sigarasi olmasin kulturune dinine düskün olsun Almanya ici lütfen .türkiyeden istemiyorum telefon numaranizi yazin tanisalim insallah.

Benim bedenim: 151 – 155 cm (59.1 – 61.0 inç)
Göz rengim: kahverengi
Saç rengim: siyah
Benim figürüm: Ortalama
Kilom: belirtmek istemiyorum
Hayat
Medeni durumum: boşanmış
Diyetim: Gösteriş yapmak istemiyorum
Sigara içme durumum: Hayır, asla
Alkol içiyor musunuz?: Hayır.
Benim ana dilim: türkçe
Fitness seviyem: Gösteriş yapmak istemiyorum
Kendi evi: Ailemle yaşa
Çocuklarım: çocuğum yok
Çocuk sahibi olma arzum: evet
Eğitim seviyem: Belirtmek istemiyorum
Mesleğim: çalışan
Mesleğim: Gösteriş yapmak istemiyorum
1. Yabancı dil: Almanca
2. Yabancı dil: Belirtmek istemiyorum
Diğer dil: Belirtmek istemiyorum
Kişiliğim: Düşünceli
din
Mezhepim: Sünni
Benim pratiğim: gösteriş yapmak istemiyorum
Başörtüsü mü takıyorsunuz yoksa başörtüsü takacak birini mi arıyorsunuz?: Evet
Sakalınız mı var yoksa sakal mı arıyorsunuz? Belirtmek istemiyorum
Duam: günde beş kez
Oruç tutmam: Evet oruçluyum
Kuran okur musun: Bazen
Hac yolculuğum: Allah’ın izniyle bundan sonra
Yemeğinizdeki malzemelere dikkat ediyor musunuz?: Evet
Döndün mü?: Gösteriş yapmak istemiyorum
Aile değerleri: Belirtmek istemiyorum

Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.

Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.

İçimde damla damla bir korku birikiyor;
Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler…
Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;
Gözüne mil çekilmiş bir âmâ gibi evler.

Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;
Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;
Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.

Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;
Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!
Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;
Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!

Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin;
İki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler.
Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin;
Yolumun zafer tâkı, gölgeden taş kemerler.

Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.

Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;
Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.
Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir uykuya,
Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi…

II

Başını bir gayeye satmış bir kahraman gibi,
Etinle, kemiğinle, sokakların malısın!
Kurulup şiltesine bir tahtaravan gibi,
Sonsuz mesafelerin üstünden aşmalısın!

Fahişe yataklardan kaçtığın günden beri,
Erimiş ruhlarınız bir derdin potasında.
Senin gölgeni içmiş, onun gözbebekleri;
Onun taşı erimiş, senin kafatasında.

İkinizin de ne eş, ne arkadaşınız var;
Sükût gibi münzevî, çığlık gibi hürsünüz.
Dünyada taşınacak bir kuru başınız var;
Onu da, hangi diyar olsa götürürsünüz.

Yağız atlı süvari, koştur, atını, koştur!
Sonunda kabre çıkar bu yolun kıvrımları.
Ne kaldırımlar kadar seni anlayan olur…
Ne senin anladığın kadar, kaldırımları…

III

Bir esmer kadındır ki, kaldırımlarda gece,
Vecd içinde başı dik, hayalini sürükler.
Simsiyah gözlerine, bir ân, gözüm değince,
Yolumu bekleyen genç, haydi düş peşime der.

Ondan bir temas gibi rüzgâr beni bürür de,
Tutmak, tutmak isterim, onu göğsüme alıp.
Bir türlü yetişemem, fecre kadar yürür de,
Heyhat, o bir ince ruh, bense etten bir kalıp.

Arkamdan bir kahkaha duysam yaralanırım;
Onu bir başkasına râm oluyor sanırım,
Görsem pencerelerde soyunan bir karaltı.

Varsın, bugün bir acı duymasın gözyaşımdan;
Bana rahat bir döşek serince yerin altı,
Bilirim, kalkmayacak, bir yâr gibi başımdan…

Necip Fazıl Kısakürek